“Verguenza” (μουσική/στίχοι: Luis Borda, cd “Aleli – De Creta a Buenos Aires”)

«Κάποιοι αποφασίζουν για το πού θα πάνε, πού θα ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, πού θα φωλιάσουν. Άλλοι βρίσκονταν ήδη εκεί από καθαρή τύχη (επειδή γεννήθηκαν σ΄ αυτόν τον τόπο).» Ένας προβληματισμός πάνω στο δράμα της μετανάστευσης, της προσφυγιάς. Τραγούδι εμπνευσμένο από την τραγωδία στη Lampedusa και τα λόγια του Πάπα Francisco: «Vergogna!» (Ντροπή!), φώναξε στον κόσμο. (Luis Borda)

Το τραγούδι αναφέρεται στο σύγχρονο δράμα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, που με τον καιρό όχι μόνο δεν φαίνεται να κοπάζει, αλλά σαν πελώριο κύμα θλίψης, φόβου και αγανάκτησης, σκάει στις ακτές της Μεσογείου, αναζητώντας ψήγματα ανθρωπιάς και αγάπης, ελπίζοντας σ΄ έναν καλύτερο κόσμο. Στοχεύει δε στην ευαισθητοποίηση και το ξύπνημα της ενσυναίσθησης, ως το πλέον ηθικά απαραίτητο και, εντέλει, μοναδικό δείγμα της ανθρωπινότητάς μας. (Γεωργία Βεληβασάκη)

Το τραγούδι στο youtube: https://www.youtube.com/watch?v=2pPbpE-8pyA

Μετάφραση ισπανόφωνων στίχων:

“Ντροπή!” (στίχοι: Luis Borda, μετάφραση: Γεωργία Βεληβασάκη)

Έρχονται από τη θάλασσα με οργή και πόνο

Ανταλλάσσουν το αλάτι για λίγη αγάπη

Μιαν αυταπάτη σβήνει τον φόβο

Κρυμμένο στα μάτια τους

Τη νύχτα του τρόμου

Έρχονται από τη θάλασσα με τη δική τους γλώσσα, το χρώμα τους

Αφήνουν πίσω όσα το σήμερα τους αρνήθηκε

μιαν υπόσχεση που φωτίζει, μέσα στην παγωνιά

έναν κόσμο καλύτερο

Κοιμήσου μικρό μου, πιες λίγο ακόμα

Κοιμήσου κι η ακτή όπου να ΄ναι θα φανεί

Κοιμήσου στην αγκαλιά μου της αγάπης και της δίψας

Ονειρέψου έναν κόσμο από φρούτα και μέλι

Σύνορα

Τείχη της άγνοιας

Που κάποιες κούφιες φωνές

Θέλουν να ερμηνεύσουν

Ντροπή!

Περιττεύουν λέξεις

Λες και θα μπορούσαν να ξέρουν

Προσπαθούν να δικαιολογήσουν

Η ποθητή ακτή ποτέ δεν θα φανεί

Η ταραχώδης θάλασσα  καταπίνει την αυταπάτη

Ψυχές χαμένες στην αναζήτηση της αγάπης

Θυσία στον τοίχο της ακατανοησίας